******************************************

خاموش کننده ی دستی :وزن خاموش کننده های دستی ١ الی ١٤ کیلوگرم قابل حمل و استفاده در تصرفات می‌باشد.

انواع خاموش کننده های پر کاربرد در صنایع

خاموش کننده های پرکاربرد در صنایع از لحاظ نوع مواد اطفائی به انواع ذیل تقسیم می‌شوند:

خاموش کننده آب و گاز
خاموش کننده پودر و گاز
خاموش کننده فوک
خاموش کننده گاز دی اکسید کربن
خاموش کننده آب و گاز
این خاموش کننده جهت اطفا حریق جامدات بکار می‌رود.

خاموش کننده پودر و گاز

این خاموش کننده جهت اطفا حریق های جامدات و مایعات بکارمی‌رود. این خاموش کننده دارای انواع بالن (فشنگی) دار و یا تحت فشار می‌باشد.

خاموش کننده فوک

ترکیبی از کف آتش نشانی به همراه آب و گاز (عامل فشار) می‌باشد. این خاموش کننده جهت اطفا حریق مایعات نفتی بکار می‌رود.

خاموش کننده گاز دی اکسید کربن

سیلندرهای حاوی دی اکسید کربن که عموما برای حریق های الکتریسیته بکار می‌رود ولی در دیگر گروه‌ها هم کاربرد دارد.

نحوه بازرسی و مراقبت فنی از وسایل اطفا حریق

برابر مطالعه و تجمیع استانداردهای موجود داخلی و خارجی، مراقبت فنی و بازرسی‌ها به سه روش انجام می‌گردد:

روزانه (ظاهری)
ماهیانه (أدواری)
سالیانه (فنی)
بازدید روزانه (ظاهری)
در این بازدید بهره بردار از وجود خاموش کننده در محل، قابل رویت بودن و امکان دسترسی به خاموش کننده و هم آماده به کار بودن آن اطمینان حاصل می‌نماید.

بازرسی ماهیانه (ادواری)

این بازرسی در دوره تقریبی ٣٠ روزه انجام می‌گردد. در این بازرسی مسئول مربوط از خاموش کننده بازدید به عمل آورده و ضمن حصول اطمینان از وجود اطفائیه در محل آیتم هایی ازقبیل : کنترل گیج فشار، عدم تغیرات شکل فیزیکی، سلامت و وجود پلمب و لاک و مهر، سلامت اتصالات و شیلنگ مربوط، تست نازل و دستگیره حمل، کنترل وزن خاموش کننده، تست روانی پودر را چک و کنترل می‌نماید.

آزمون هیدرواستاتیک :

برابراستاندارد NFPA10 آزمون‌های هیدرواستاتیک بایستی برای خاموش کننده پودری هر ١٢ سال یکبار و برای خاموش کننده های گازی هر٥ سال یکبار انجام شده و اخذ گواهینامه از شرکت‌های دارای صلاحیت الزامی می‌باشد. لیکن دوره تست هیدرواستاتیک دراستانداردهای موجود داخلی متغیر بوده و این امر عموما برابر دستورالعمل سازنده خاموش کننده انجام می‌گردد.

خاموش کننده های دستی مستقر در تصرافات صنعتی بوده که به جهت مقابله با آتش سوزی در مراحل اولیه مشاهده حریق بکار می‌رود. این نوع تجهیزات مقابله با حریق، توسط افراد آموزش دیده و با مهارت به کارگیری می‌شود. لذا نصب وسایل اطفا حریق مناسب و آموزش مبانی آتش سوزی و اصول کار با خاموش کننده های دستی برای افراد شاغل الزامیست.

برابر مطالعه و تجمیع استانداردهای داخلی و خارجی در خصوص مراقبت فنی و بازرسی ادواری وسایل اطفا حریق مانند الکل و دسته B2 مایعات غیرحلال در آب مانند: روغن، قیر و… تقسیم کرد. برای این گروه می‌توان پس از قطع جریان، از چند نوع ماده اطفایی از قبیل فوم‌ها و پودرهای آتش نشانی، استفاده کرد. قدرت اطفائی خاموش کننده های گروه B ازB-5 تا B80 جهت محاسبه پوشش سطح تقریبی بر حسب فوت می‌باشد.

انواع مواد اطفایی عبارتند از :

آب
انواع پودر
گازکربنیک
فوم های شیمیایی
گاز ازت
هالوژنه

*آب سنگین و حمل و نقل مشکل و هم قدرت تخریب مصالح بالایی داشته و هادی جریان الکتریسیته می‌باشد. از طرفی توان خنک کنندگی بالا، ویسکوزیته پایین دارد، ارزان و در دسترس می باشد.

*بنیان خاموش کننده از بی‌کربنات سدیم و پتاسیم-فسفات آمونیوم می‌باشند. جریانی از گردهای فراوان ریز که با نشستن روی حریق باعث برهم زدن واکنش‌های شیمیایی و اطفا آتش می‌گردد.

*گاز دی اکسیدکربن هم گازی خنثی بدون بو و مزه و غیر سمی بوده و با توجه به چگالی آن ١،٥٤ برابر از هوا سنگین‌تر بوده و ضمن رقیق کردن اکسیژن، جایگزین اکسیژن می‌گردد.

اصول و فرایند اطفای حریق با استفاده از خاموش کننده

آنچه مسلم است باید در مراحل درک اولیه آتش سوزی ضمن اطلاع رسانی و درخواست کمک بی‌درنگ از خاموش کننده های دستی استفاده کرد تا از پیشرفت و توسعه حریق جلوگیری کرد. کلمه پراب مخفف عملیات و راه اندازی و اطفا حریق با خاموش کننده های دستی است:

١-پیش ضامن را بکشید.

٢-ریشه آتش را نشانه بگیرید.

٣-اهرم عملکرد خاموش کننده را فشاردهید.

٤-به حالت جارویی سر لوله را به طرف آتش حرکت دهید.